Cemal SÜREYA

Asıl adı Cemalettin Seber olan ve Türk edebiyatına damga vuran unutulmaz şair 1931 yılında Erzincan’da doğmuştur. Annesini küçük yaşta kaybeden Cemal Süreya, babasının evlenmesiyle zalim bir üvey anne ile büyümüştür. Üvey annesi onu bir kere zehirlemeye kalkmıştır. Babasını 1957’de bir trafik kazasında kaybetmiştir.

Amcası Memo, şaire ilkokula başlamadan okuma yazma öğretmiş ve daha ikinci sınıfta yazdığı bir kompozisyondan Yavrutürk dergisini ödül olarak almıştır. Parasız yatılı okullardan mezun olmuş, şiirlerini üniversitede yayımlamaya başlamıştır.

İkinci yeni şiirinin öncülerinden olan şair, şiirlerinde daha çok kadını, aşkı, toplumu ve yalnızlığı işlemiştir. Çıkardığı Papirüs dergisinde hem edebi yönünü hem de aydın fikirlerini insanlara yaymıştır.

Mükemmelliyetçi yapısı ve insanlar arasında küçük düşme fobisi olduğundan kalabalıkta konuşmaktan pek hoşlanmazmış. Yazdıklarını beğenmezler düşüncesiyle paylaşmak istemeyen şair, en yakın arkadaşı Sezai Karakoç’a bile yazdıklarını göstermezmiş. Sezai Karakoç ise bunu kıskançlık olarak yorumlamıştır.

Hafızasına çok güvenen şair, arkadaşıyla girdiği bir telefon numarası ezberleme iddiasını kaybetmiş ve kaybederse soyadından bir harf atacağına söz verdiği için Süreyya’nın bir y’sini atıp Süreya yapmıştır. 1990’da şeker komasına girip vefat etmiştir.

Şairin asıl ilginç özelliği ise sessiz ortamda yazı yazamamasıymış. Okul yıllarında gürültülü ortamda yazmaya alıştığı için sonraki yıllarda da bu alışkanlığından vazgeçememiş. Hatta evinde bile sessiz yazamadığını fark edince, radyo ve televizyonun sesini açarak odaklanmayı tercih edermiş.

Yazar: Kaan TURHAL