ŞEHİDİM

Acı dediğin nedir ki? Fedakârlığın boynu büküldüğü zaman içre içre susmak mıdır?

Semada uçan beyaz güvercinin kanadını kırmak mıdır?

Zaman taneleri su gibi akarken, vatan için ömrünü vermek midir?

Şehidim! Beyaz ay yıldızıma senin kırmızın yakışır! Gözün arkada kalmasın, bir karış toprak için milletin ebede kadar savaşır! Ey göklerde uçan kuş misâli, ey gözü yaşlı anaların yiğidi! Kim kanadını kırdı senin? Söyle bileyim, bileyim deccalin muvaffakiyetsiz olduğunu. Bileyim yollarına düşen taşların ayağına değmemek için önünden çekildiğini.

Sen korkma! Marşın haykırılır dillerde, yankılanır kulaklarda. Ezanların sesi yeter hasımları bastırmaya.

Vazgeçme davandan! Kapatma kitabın arasını, sayfalar ne fısıldar yüreğine? Hak yolunda can vermek midir sözlerin? Ne gösterir sana pusulan? Görünür uzaktan, doğrunun izinde olduğun için sana pusular. Endişe duyma şehidim! Bir sebepten ötürü kapanır hain kapılar.

Zincir zincir sökülür havadaki kara bulutlar. Güneş açar yine vatan uğruna. Her gecenin mutlaka bir sabahı var, kim uğruna olmaz ki feda hak yolunda? Gecelerin gözyaşı sana akar şehidim! Bayrağın sen var oldukça dalgalanır! Sönmez ebediyen bu al sancak! Yoktur vatan bağı bizden ayrı kopacak!

Sen gittiğinden beri şehidim, duyuyorum baharda açan çiçekler bile solgun. Yokluğundandır diyor bir ecel gölgesi. Fakat bilmiyor, hâlâ yankılanır zihinlerde şehidimin sesi. Var git ölüm! Başka kapıya. Şehidim daha ayaktadır gayrı! Yüreğine mahpus olmuş vatan aşkı. Ne zordur, ne zordur şehadet mertebesi. Şehidim! Peygamber açıyor kollarını sana. Bakma ardına vatan bizim, bayrak bizim.

Gözün arkada kalmasın. Çünkü sen bu vatanı ayakta tutansın! Sen hâlâ diri ahval ederken seni ölü sananlar utansın!